Goodbye Kru Jiab

มีพบก็ต้องมีพราก มีจากก็มีคิดถึง แล้ววันหนึ่งลูกคิดจะต้องได้พบกับครูเจี๊ยบอีกครั้ง แน่นอน

เมื่อค่ำวานนี้ (ศุกร์ 13 เหอๆ) งานเลึ้ยงฉลองสอบเสร็จของแก๊งสามช่า [ก้าว จ๋า ลูกคิด] อนุบาล 1/3 ควบรวมกับงาน thank you teacher คุณครูทั้งสี่ท่าน ครูเจี๊ยบ ครูนก ครูป้าเจี๊ยบ และครูจอย (นางฟ้าแองเจิ้ลของเด็กๆ) และที่สำคัญเป็นงานเลี้ยงส่ง อำลาครูเจี๊ยบ ที่กำลังจะลาออกจากการเป็นครู กลับไปทำหน้าที่ของลูกที่ดี -- ไม่ว่าคุณครูเจี๊ยบจะไปอยู่ที่ไหน หรือทำอะไร ขอให้รู้ไว้ว่า พวกเรายังรักและระลึกถึงครูเจี๊ยบเสมอนะคะ

พ่อเคยบอกว่า การที่เรามีโอกาสได้เจอะเจอใครซักคน นั่นเป็นวาสนา ซึ่งนำให้เราได้มาพบกัน และการพบกับการพรากก็เป็นของคู่กัน จะทำยังไงก็ไม่มีวันที่เราจะหยุดยั้งการต้องลาจากกันได้ สำคัญก็คือว่า ระหว่างที่อยู่ด้วยกัน เราได้ทำ ได้ให้ สิ่งดีๆ ที่สุดให้แก่กันและแล้วหรือยังเท่านั้นเอง -- อย่างนี้ใช่มั้ยคะที่เค้าพูดกันว่า "อยู่ก็รัก จากก็คิดถึง"

ก้าวแรก มักจะเป็นก้าวที่จดจำของเราเสมอ คุณครูคนแรกก็จะเป็นที่จดจำของลูกคิดตลอดไป โชคดีนะคะคุณครูเจี๊ยบ