แตงไทย น้ำกะทิ

ยายต๋อยกลับไปบ้านต่างจังหวัด หิ้วมาฝากแม่

แม่นำมาแปลงสภาพเป็น แตงไทยน้ำกะทิ (ของโปรดของพ่อ)

ขอแสดงความเสียใจและเป็นกำลังใจให้ป้าดวง

ชีวิตคนเรามักจะมีเรื่องราวที่ไม่คาดคิดมาก่อน ผ่านเข้ามาอย่างกระทันหันได้เสมอ ปะปนกันไปทั้งร้ายและดี แต่ความทรงจำดีดีมักจะอยู่กับเราไม่นาน ประเดี๋ยวเดียวก็ลืม ส่วนเรื่องราวร้ายๆ น่ะสิ ที่คนเรามักจะจำติดตาติดใจไม่เคยลืมเลือนง่ายๆ ... "อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ"

วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่แม่และลูกคิดได้รับข่าวร้าย เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว คือป้าดวง เพื่อนของแม่ ซึ่งเป็นแม่ของก้าวเพื่อนของลูกคิด ป้าดวงตั้งครรภ์ได้ตั้งแปดเดือนแล้ว อีกไม่กี่วันน้องก็จะคลอดออกมาแล้ว แต่วันนี้น้องกลับหยุดหายใจ และเสียชีวิตไปเฉยๆ ซะอย่างนั้น (ถึงตอนนี้ หมอยังบอกสาเหตุไม่ได้)

ตอนกลางวัน พวกเราไปเยี่ยมป้าดวงและครอบครัวกันที่โรงพยาบาลศิริราช เข้าใจในความรู้สึกสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่แบบนี้ เห็นใจและขอเป็นกำลังใจให้ ป้าดวงยังมีก้าว ยังมีครอบครัวที่น่ารัก ขอให้ป้าดวงเข้มแข็งกลับมามีกำลังใจสู้ต่อไปนะคะ (ลูกคิดว่าป้าดวงดูเข้มแข็งกว่าแม่น้ำเยอะเลยอะ)

ขมิ้นกับยุง

ตั้งแต่เล็กๆ แล้ว ลูกคิดเป็นเด็กแพ้ยุงค่อนข้างมาก โดนยุงกัดทีไร คันและเกาจนบวมจนเป็นแผล ที่ผ่านมา ยาทาจากหมอ ทั้งโรงพยาบาลทั้งคลีนิค หรือว่าใครแนะนำมาใครให้มา ทั้งยาแผนปัจจุบันและยาสมุนไพร เช่น สเปรย์ตะไคร้หอมไล่ยุง ลูกคิดได้ทดลองใช้มาหมดแล้ว ได้ผลบ้าง ไม่ได้ผลบ้าง สุดท้ายก็มาจบลงที่ ขี้ผึ้ง แซม-บัค ช่วยได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็ยังดี ... ตอนนี้ก็มีขาลายบ้างเล็กน้อยน่ะค่ะ พออินเทรนด์

ล่าสุดแม่ได้สูตรใหม่มาจากป้าจู เพื่อนบ้าน (ซี้ปึ้กแม่) แกบอกว่าให้ใช้ขมิ้นทาตรงที่โดนยุงกัด หนึ่งจะทำให้ไม่คัน ไม่คันก็ไม่เกา ไม่เกาก็ไม่เป็นแผล และสองจะทำให้ยุงไม่มาวนเวียนกัดเราอีก เพราะยุงมันไม่ชอบกลิ่นของขมิ้น ซึ่งพอแม่มาลองใช้กับลูกคิด ได้ผลดีอย่างที่แกบอกจริงๆ ขอบคุณนะคะป้าจู

แม่เลยซื้อขมิ้นมาเป็นถุง ติดบ้านเตรียมไว้นิดหน่อย อย่างที่เห็นในภาพนั่นละค่ะ

ขนาดยุงที่พ่อเลี้ยงไว้ใต้โต๊ะคอมฯ ของพ่อ ยังถอยเลยอะ สองสามวันมานี้ลูกคิดนั่งเล่นเกมส์อย่างสบายใจ๊สบายใจ แบบนี้เรียกว่า ขมิ้นกับยุงไม่ถูกกันใช่ไหมคะ (เหมือนขมิ้นกับปูนรึเปล่านะ)

บาดเจ็บจริง ไม่สำออย

เมื่อวานนี้ หลังกลับจากโรงเรียนมาไม่นาน แม่ขี่จักรยานพากันไปตลาดนัด ลูกคิดพลาด เท้าข้างซ้ายเข้าไปอยู่ในช่องระหว่างตะเกียบกับซี่ล้อ (นั่งอยู่เบาะเด็กด้านหน้ารถ) ระหว่างที่แม่ก็ยังถีบ รถวิ่งอยู่ .. ผลก็คือได้เลือด บาดเจ็บ ปวดเท้า ร้องไห้ ต้องไปหาหมอตามระเบียบ ทำให้วันนี้ไปโรงเรียนไม่ได้ค่ะ





เมื่อเล็กๆ มีหลายคนมักจะบอกพ่อกับแม่ว่า ต้องดูลูกคิดให้ดีๆ นะ เพราะเวลาเจ็บไข้ได้ป่วย หรือเจ็บตัว ไม่ว่าจะมากจะน้อยขนาดไหน ลูกคิดยังคงทะเล้น เล่นสนุกสนาน โดยไม่แสดงอาการออกมาให้เห็น จนทำให้พ่อแม่คิดว่าลูกคิดไม่ได้เป็นอะไรมาก ทั้งที่จริงแล้วอาจจะเป็นหนัก หรือถ้าไม่รู้แล้วปล่อยไว้อาจจะเป็นหนักก็ได้ ... พ่อกับแม่ก็ยังเห็นด้วยว่า ลูกคิดเป็นอย่างที่ใครๆ บอกจริงๆ จำได้มั้ยคะ

เจ็บตัวกับเหตุการณ์คราวนี้ ลูกคิดร้องนักร้องหนา เพราะรู้สึกเจ็บจริงๆ นะ แต่พ่อแม่กลับว่าลูกคิดสำออยเกินกว่าเหตุ แค่แตะนิดแตะหน่อย ก็ร้องซะบ้านแทบแตก น้ำตาไหลเป็นกระป๋อง อาจจะดูไม่หนักหนา สำหรับผู้ใหญ่ แต่พ่อจ๋าแม่จ๋า ลูกคิดยังเป็นเด็กอยู่เลยนะคะ -- ลูกคิดก็เพียงแค่ต้องการกำลังใจจากแม่และพ่อเท่านั้นเอง

นิทาน "เจ้าจ๋อจอมเกเร"

การบ้านของครอบครัวลูกคิด (พ่อแม่ช่วยทำ) ในโครงการหนูน้อยรักการอ่าน นิทานของหนู (ต้องจบใน 6 ช่อง) เรื่อง "เจ้าจ๋อจอมเกเร" เสร็จแล้วนะคะ ถือโอกาสนำมาให้ชมออนไลน์กันก่อนเลยค่ะ













นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว"

อย่ามีนิสัยเกเร ชอบแกล้งคนอื่นนะคะเด็กๆ

ปล. วันนี้ตอนที่ผุดลุกผุดนั่ง อยู่ข้างๆ โต๊ะคอมฯ ดูพ่อใส่บทพูด ลูกคิดพลาด ปากไปกระแทกขอบโต๊ะ ฟันบนเฉาะปากล่างเลือดกลบ เจ็บสุดๆ เลยค่ะ

ครอบครัวนกเขา

ครอบครัวนกเขา พ่อแม่ลูก 4 ตัว เกาะอยู่ที่ต้นไม้ตรงเกาะกลางถนนหน้าบ้านลูกคิดเองค่ะ เมื่อโพล้เพล้ก่อนค่ำวันนี้ แม่เห็นเป็นคนแรก แล้วเรียกให้ลูกคิดกับพ่อมาดู น่ารักมั้ยคะ (เพิ่งทราบจาก longdo เหมือนกันว่า turtle ก็แปลว่า นกเขา)



ตอนที่เห็นนั้น ฝนใกล้จะตก ลมก็โชยแรงมาเป็นระยะๆ มีหนึ่งในสี่ตัวนั้น เข้าใจว่าเป็นน้องเล็ก เหมือนจะตกใจ กระโดดไปกระโดดมากระพือปีกเบียดแทรกมั่วไปหมด ทั้งๆ ที่ตัวเองก็อยู่ตรงกลางอยู่แล้ว ขำจังเลยอะค่ะ

ความสุขนิดๆ กับชีวิตธรรมชาติรอบๆ บ้านของเราเอง เพลินดีเหมือนกันนะคะ

รองเท้าแตะ

ทุกก้าวย่างที่มั่นใจของลูกคิดต้องมีอุปกรณ์สนับสนุน และนั่นก็คือ "รองเท้า"
ณ วันนี้ ลูกคิดมีรองเท้าแตะแค่ 7 คู่ เท่านั้นเองค่ะ .. (แป่ว)

แดง 2, เขียว 2, น้ำเงิน 2 และ ส้ม 1 (สีลูกกวาด สดใสดีมั้ยคะ)

สามคู่แบบหนีบซ้ายมือ เป็นของพี่ฟิล์ม (เพื่อนบ้าน) ให้มา

รวมๆ รองเท้าทุกคู่ในบ้าน ของลูกคิด ของแม่ และของพ่อ ก็ประมาณมากกว่า 30 คู่เห็นจะได้ค่ะ

New Coat

ได้เสื้อกันหนาวตัวใหม่ไว้ใส่ที่ห้องเรียน (อันแสนเย็นเฉียบ) เพื่อป้องกันลูกคิดไม่สบาย แม่ซื้อมาจากร้านตึกแถวใกล้ๆ ตลาดบองส์มาเช่ เมื่อวันอาทิตย์ค่ะ -- ตัวนี้สวยถูกใจลูกคิดที่สุดเลย ขอบคุณนะคะแม่

Mom in the past

ช่วงนี้ขอนำเสนอแม่น้ำเยอะหน่อยนะคะ วันนี้เป็นภาพถ่ายสมัยสาวๆ ก่อนที่แม่จะแต่งงานและมีลูกคิด มาฝากกันค่ะ

คุ้มขุนแผน ที่สุพรรณบุรี

โปรดสังเกต สำเนาถูกต้องของแม่กับลูกคิด อยู่ที่ "หูซ้าย"

มีแม่เป็นลูกครึ่ง

ระหว่าง .. คาวบอย (หมวก) กับ อินเดียนแดง (เสื้อ)



ภาพนี้ถ่าย ณ งานสังสรรค์ที่สโมสรแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพมหานครนี่เองค่ะ

Full Nickname

แอบได้ยินแม่บ่นๆ กับพ่อว่าทำไมลูกคิดไม่มีเล้ย... จะเอานิสัยขี้เล่น ทะเล้น สนุกสนาน ของแม่ติดตัวมาบ้าง เพราะแม่ตามไปดูกิจกรรมที่โรงเรียนทุกเช้าวันพุธทีไร ได้เรื่องกลับมาทุกครั้งสิว่า ที่ให้เต้นก็เต้นอยู่หรอกนะ แต่ลูกคิดหน้าตายมากๆ เหมือนพ่อเปี๊ยบ (เหมือนในโฆษณาที่ผู้กำกับต้องบอกว่า "น้อง ทำหน้ามันๆ หน่อย")

แถมมีลามไปถึงนิสัยขี้น้อยใจ โดนตำหนิ หรือต่อว่าอะไรนิดอะไรหน่อย เป็นไม่ได้ อารมณ์พุ่งพล่าน โมโหโกรธา เถืยงฉอดๆๆ หรือไม่ก็ร้องไห้ฟูมฟายเป็นการใหญ่ (อันนี้ แม่ก็ว่าลูกคิด เป็นเหมือนพ่อเปี๊ยบอีกนั่นแหละ) มีหลายครั้งที่กลับจากโรงเรียนมาถึงบ้าน ลูกคิดหน้าจ๋อย แม่ถามว่าเป็นอะไรคะ ลูกคิดก็ตอบว่าโดนคุณครูดุด้วยสายตา เพราะซน เพราะแกล้งเพื่อน ตามประสาเด็ก แม่ก็ "โถ! ลูก เรื่องแค่นี้เอง แม่น้ำของลูกคิด ดุกว่าคุณครูตั้งหลายร้อยเท่า"

พ่อเคยเล่าถึงที่มาของชื่อ "ลูกคิด" ของลูกคิดไว้ใน Blog-tag ของพ่อ ว่า มาจาก ลูกไปคิดเอาเองนะ

ก็ไม่รู้เป็นเพราะว่าชื่อนี้รึเปล่านะคะ ที่ทำให้ลูกคิดเป็นเด็กช่างคิด ช่างจดช่างจำ เก็บเล็กเก็บน้อยไปหมด ทั้งเรื่องดีเรื่องไม่ดี ยังดีหน่อยนึงค่ะ แม่ชมบ้างเหมือนกันว่า ท่าทางลูกคิดจะเอาดีทางเรียนได้ แต่บันเทิงเห็นแววจะไม่ไหว (ไหน! ทำไมเป็นงั้นไปละคะ เมื่อไม่นานมานี้ ยังเคยชมว่าลูกคิดมีแวว AF 22 อยู่เลย)

พ่อบอกว่า สิ่งที่ต้องระวังเป็นพิเศษสำหรับลูกคิดก็คือ ต้องสอนให้รู้จักด้อยเป็น แพ้ได้ คนเราไม่มีใครเก่งไปซะทุกอย่าง เราเด่นเรื่องที่เพื่อนด้อย เราก็ด้อยเรื่องที่เพื่อนเด่นได้เหมือนกัน และที่สำคัญคนเราทุกคนทำผิดได้เสมอ จะตัดสินใครให้ดูที่เจตนาเป็นหลัก แล้วก็ให้ผิดเป็นครู (ครูอะไรดีน้า) อย่าผิดซ้ำซากเรื่องเดิมๆ -- เข้าข่ายเรื่อง ความฉลาดทางอารมณ์ (EQ) นะคะเนี่ย

แม่กับพ่อเห็นเหมือนกันว่า เรื่องทำนองนี้ ในวัยประมาณนี้ และโดยเฉพาะลูกคิด จะให้ดี ต้องให้ครูเป็นคนสอน น่าจะได้ผลดีที่สุด (ลูกคิดแอบได้ยินพ่อกับแม่คุยกันมาไม่เท่าไรเลยนะคะ)

แนวคิดสำคัญในการเลี้ยงลูก(คน)

พ่อได้มาจาก khun_aut เห็นว่าเป็นบทความที่ให้สติ กับคนเป็นพ่อเป็นแม่ได้ดีมากๆ เลยมาแปะไว้ที่นี่ค่ะ

1. ๕ แนวคิดสำคัญในการเลี้ยงลูก(คน) ...
2. แนวคิดสำคัญในการเลี้ยงลูก(คน) ... ภาค ๒
   

... คงจะมีตอนต่อไปจาก khun_aut มา update อีกนะคะ ...

ภาพประกอบ: http://www.teaching-tees.com

ภาพของครอบครัว

ภาพของครอบครัว จากฝีมือการวาดของลูกคิดเองค่ะ