พ่อขา! อะไรสำคัญกว่า

ระยะนี้ไม่รู้ว่าพ่อเป็นอะไร ตั้งแต่ลูกคิดเปิดเทอมมา น้อยครั้งมากที่พ่อจะใส่ใจ ถามไถ่ว่า แต่ละวันที่โรงเรียน ลูกคิดเป็นอย่างไร คุณครูสอนอะไร หรือว่าทำกิจกรรมอะไรบ้าง มีแต่แม่คนเดียวเท่านั้น ใส่ใจและคอยจ้ำจี้จ้ำไช ให้ลูกคิดหัดทำแบบฝึกหัด ทั้งคณิตศาสตร์ ภาษาอังกฤษ ภาษาไทย ต่างๆ นานา ส่วนพ่อ กลับจากทำงานมา อาบน้ำ ทานข้าว เสร็จแล้วออนไลน์สักพัก ก็ขึ้นนอน

ค่ำนี้ แม่วางการบ้านระบายสี+ลากเส้น ของลูกคิด ไว้บนโต๊ะคอมพิวเตอร์พ่อ ไม่รู้ว่าพ่อได้ดูบ้างรึเปล่านะคะ แต่ท่าทียังดูเฉยเมยไม่สนใจ เหมือนทุกวัน ... หรือว่างานจะสำคัญสำหรับพ่อมากกว่าลูกคิดคะ ได้ยินแม่พูดกับพ่อ เมื่อสักครู่นี้เอง

"แม่ไม่ได้วางการบ้านของลูกไว้ให้เกะกะพ่อหรอกนะ ตั้งใจจะให้พ่อดู เผื่อจะอยากรู้บ้างว่า วันนี้ลูกเรียนอะไร"



ไม่มั่นใจเหมือนกันว่า พ่อจะได้แวะเข้ามาอ่าน ระบายความในใจนี้ของลูกคิด เมื่อไหร่?

ลูกคิดรัก เป็นห่วงพ่อมาก และในขณะเดียวกัน ก็อยากให้พ่อแสดงออก ตอบกลับลูกคิดบ้างนะคะ

ภาพประกอบ: http://www.blogspot.com