เที่ยวบึงฉวาก

บันทึกเที่ยว ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ย่าชวนตอนแรกแม่บอกจะไม่ไป เพราะเคยไปมาแล้วครั้งหนึ่ง เช้าวันที่ 30 ธันวา แม่ลองโทรหาย่า คุยกันพอรู้ว่าจะแวะตลาดสามชุก 100 ปี แม่เปลี่ยนใจทันที โดยที่พ่อเป็นไข้หวัด ไปไม่ไหว เลยถูกลูกคิดกับแม่ทิ้งให้นอนอยู่บ้านคนเดียว



ทริปนี้ ก็เพื่อเด็กๆ เช่นเคย สนุกสนานกันตามระเบียบแก๊งเด็กป่วน ทั้งที่อุโมงค์ปลา บ่อจระเข้ และที่สวนผัก แม่ซื้อของหมดตังค์ไปพอสมควร

อัลบั้มบางส่วนที่ Multiply เต็มส่วนที่ Picasaweb

1123 ลูกคิดครบสาม

วันนี้เมื่อสามปีก่อน (หลังวันเกิดสึนามิ 3 วัน) ที่โรงพยาบาลนนทเวช นนทบุรี พ่อพาแม่ไปให้หมอสูติตรวจครรภ์แต่เช้า เนื่องจากสองวันที่ผ่านมา ลูกในท้องไม่ค่อยดิ้นเหมือนปกติ ทั้งๆ ที่นัดให้หมอผ่าตัดทำคลอดในวันรุ่งขึ้น (แม่ดูปฏิทินจีนแล้วว่า วันที่ 30 ธันวาคม 2547 เป็นวันธงชัย) ร้อนใจทนรอไม่ไหว กลัวลูกเป็นอะไรไป อีกทั้งเย็นวาน แม่เพิ่งกินก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเนื้อวัวที่ท้ายตลาด เป็นครั้งแรกในรอบตั้งท้องมาเกือบ 9 เดือน - ผลการตรวจเหรอคะ อาจารย์หมอเฉลิม แกบอกว่าก็ปกติดี อยากจะผ่าวันนี้เลยมั้ย ถ้าตกลงก็ได้เดี๋ยวนี้ทันที

1123 ไม่ใช่สายด่วนสั่งไก่ทอด หรือพิซซ่านะคะ เป็นเวลาที่ลูกคิดโดนดึงออกมาจากท้องแม่น่ะค่ะ สิบเอ็ดนาฬิกายี่สิบสามนาที -- ที่แท้ก็เป็นเวลาตกฟากของลูกคิดนั่นเอง

สำหรับงานวันคล้ายวันเกิดในปีนี้ ตามคอนเซ็ปต์ของพ่อแม่คือไม่จัดเลี้ยงอะไรใหญ่โต เพียงแค่อยากให้เด็กสนุกสนานตามวัยเท่านั้น และเนื่องจากเมื่อคืนนี้ พ่อกับแม่มีสังสรรค์ส่งท้ายปี กับเพื่อนบ้านจนดึกทำให้เช้านี้ตื่นสาย ไม่ทันใส่บาตรทำบุญ พ่อว่าไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวช่วงหยุดปีใหม่ เราเข้าไปทำบุญ ถวายสังฆทานที่วัดกันซักวันก็ได้

พ่อฝากกลอนวันเกิดไว้ให้ แม้ว่าเมื่อวานนี้จะยอมซื้อเค้กไอศกรีม รวมทั้งปาลูกโป่งจนได้ตุ๊กตาคิตตี้ตัวเล็กมาให้ลูกคิดก็ตาม ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะแม่ (ไม่ผิดหรอกค่ะ ต้องขอบคุณแม่ก่อน ที่เซ้าซี้จนพ่อยอมควักกระเป๋า) และขอบคุณพ่อด้วยค่ะ ลืมไม่ได้เลย ลูกคิดรักพ่อรักแม่ที่สุดในโลก



ก่อนจบ ถือโอกาส นำเค้กมาฝากให้ญาติๆ ออนไลน์ของลูกคิดทุกท่านได้ทานกัน เชิญตามสบายเลยนะคะ ไม่ต้องเกรงใจ :-P แล้วก็ขอให้ทุกท่านมีความสุขมากๆ เจริญๆ ตลอดไปค่ะ (อวยพรปีใหม่ซะเลย)

ว่างๆ แวะไปดูคลิป HBD III ที่ Multiply ได้นะคะ ไม่หวือหวาหรอกค่ะ แค่บันทึกความทรงจำ

กราบพระบรมสารีริกธาตุ

เมื่อวานนี้ ยายโทรมาชวนแม่ตั้งแต่เช้า ไปกราบไหว้พระบรมสารีริกธาตุ และพระธาตุของพระอรหันต์ ซึ่งอัญเชิญมาไว้ที่อิมแพค อารีน่า เมืองทองธานี -- สรุปว่าพวกเราไปกันมียาย แม่น้ำ พ่อหนั่น ลูกคิด และป้าแต

ลูกคิดยังเป็นเด็กเล็ก ไม่ค่อยรู้เรื่องราวอะไรมาก แต่ก็ได้ไปกราบไหว้ตามที่ผู้ใหญ่จำนวนมากมายเค้าทำกัน ที่ถือดอกไม้ธูปเทียน เดินเวียนจนครบ 3 รอบได้ก็เก่งแล้ว มีลูกเด็กเล็กแดงไปกันเยอะพอสมควรค่ะ

แน่นอนว่าในงาน งดถ่ายรูป เลยไม่มีบรรยากาศมาฝากกัน -- พ่อแม่บ่นว่า อาหารใน Food Center ของ Hall 9 นี่แพงกว่าตามห้างมาก แถมดูไม่น่ากินอีกต่างหาก

บันทึกไว้ว่า วัยเกือบจะ 3 ขวบของลูกคิด ได้มีโอกาสมากราบไหว้พระบรมสารีริกธาตุเป็นครั้งแรก


ควรอ่านต่อนะคะ: พระบรมสารีริกธาตุ และพระธาตุพระพุทธสาวก

ปล. พ่อหนั่นบันทึกทริปนี้ด้วย

ลูกคิดเป็นห่วง

บันทึกน่ารักนี้ เป็นที่ประทับใจของพ่อแม่มากๆ จุดเด่นของลูกคิด ที่ผู้ใหญ่แทบทุกคนบอก คือพูดชัด พูดเก่ง รู้จักใช้ศัพท์และภาษา ได้อย่างถูกความหมาย

พ่อบอกว่าลูกคิดไม่น่าจะเข้าใจได้จากการอธิบาย แต่เข้าใจด้วยการฟัง และจับสังเกตอารมณ์จากวงสนทนาของผู้ใหญ่ (ส่วนมากก็สมาคมแม่บ้านของแม่น้ำนั่นแหละ) -- บางคำ ได้ยินเพียงแค่ครั้งเดียว ก็จำมาใช้ได้แล้ว

"ลูกคิดเป็นห่วง" ไม่เพียงคำพูด แต่โอกาสที่ใช้ บวกกับอารมณ์ที่แสดงออก ทำให้แม่ประทับใจมาก เมื่อคืนนี้ รวมทั้งพ่อเมื่อสัปดาห์ก่อน

เย็นวันหนึ่ง พ่อกลับจากทำงานมาถึงบ้าน ก็แกะซองจดหมาย เปิดออกดู

พ่อหนั่น: (กำลังนิ่งอึ้ง กับยอดในเอกสารทวงหนี้ จากสำนักบัตรเครดิต และผู้ให้บริการทั้งหลาย)
ลูกคิด: (สังเกตเห็นพ่อซึมๆ เลยถาม) พ่อเป็นอะไร พ่อเป็นอะไรคะ
พ่อหนั่น: (ไม่ตอบ)
ลูกคิด: พ่อเป็นอะไร พ่อเป็นอะไรคะ
พ่อหนั่น: อ๋อ! เปล่าครับ พ่อกำลังอ่านเอกสารอยู่ลูก
พ่อหนั่น: ทำไมเหรอครับ
ลูกคิด: ก็ลูกคิดเป็นห่วงพ่อ (ยิ้ม)
พ่อหนั่น: (อมยิ้ม เข้ามาอุ้มแล้วหอมลูกคิด)


เมื่อคืนนี้ ระหว่างนอนดูทีวีกับแม่น้ำในห้องนอน

แม่น้ำ: ลูกคิด แม่ปวดท้องจังเลย
ลูกคิด: (เข้ามาจับที่ท้องแม่) แม่เป็นยังไงบ้าง แม่ปวดตรงไหน ปวดมากมั้ย ลูกคิดเป็นห่วง
แม่น้ำ: แม่ปวดแน่นท้องจ้ะลูก (น้ำเสียงไม่ค่อยดี)
ลูกคิด: แม่ไหวมั้ย แม่ปวดตรงไหน

แม่น้ำ: ลูกคิด แม่ปวดฉี่ จะไปห้องน้ำ
ลูกคิด: แม่ไหวมั้ย (เดินเข้าจูงมือแม่ พาออกไปห้องน้ำ)
แม่น้ำ: (อิ่มเอมใจ)

อีก 11 วัน ลูกคิดจะอายุครบ 3 ขวบแล้วค่ะ เดือนเมษายนปีหน้า ก็จะได้ไปโรงเรียนแล้ว ไชโย!

ทรงพระเจริญ

เย็นวันนี้ ลูกคิดและผองพี่น้อง อันประกอบด้วย พี่ฟ้า พี่ปลาดาว และพี่เมฆ ได้ถูกพาตัวไปเที่ยวเล่น ที่อุทยานเฉลิมกาญจนาภิเษก ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งอยู่ติดกับวัดเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนนทบุรี

ณ ประตูทางเข้าสวนสาธารณะ พวกเราเห็นพระบรมฉายาลักษณ์ของในหลวง ขนาดสูงใหญ่พอประมาณ -- มิรอช้า พวกเรารีบพากันยกมือไหว้ โดยพร้อมเพรียงกัน ก่อนจะเข้าไปสนุกสนานกันภายในสวนต่อไป



"ขอพระองค์จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน"

เลข 4 ไขว่ห้าง

เกี่ยวอะไรกับเลข 4 หรือคะ ถ้ายังจำกันได้ ก็นับ 1-2-3 เมื่อต้นเดือนตุลาคมที่ผ่านมา และคราวนี้ก็นับ 4 ฉี่รดที่นอน (เขิน) เมื่อเช้านี้เอง แต่ก็นานเกือบ 3 เดือนแล้วนะ (นานมาก) ตั้งแต่ครั้งก่อน

พูดถึงเรื่องนับเลข นอกจากเลข 2 "หัวเป็ด" ที่ลูกคิดจำได้แม่น ก็มีเลข 4 "ไขว่ห้าง" อีกตัวหนึ่งนี่แหละค่ะ ที่ลูกคิดจำได้ง่ายๆ -- ก็แม่น้ำสอนเช้าสอนเย็น ขืนจำไม่ได้ก็.. แต่ทำไมเลข 6 กับเลข 9 ทำมั๊ย มันจำยากจัง สับสนทุกครั้งที่เห็น ส่วนเลข 7 ก็นึกว่า 'เจ็ด' ไม่ออก เห็นเมื่อไหร่บอกว่า 'เซเว่น' ทุกทีสิคะ

ภาพประกอบ: http://artfiles.art.com

วันพ่อ ๒๕๕๐

วันพ่อปีนี้ ลูกคิดไม่ได้ไปเที่ยวไหนไกล ครอบครัวของพ่อนัดกันว่าจะไปเจอกันที่บ้านย่า แล้วคงทานมื้อเย็นกันตามปกติ เพียงแต่วันนี้น่าจะมากันเยอะหน่อย รวมทั้งครอบครัวพี่แพรวกับพี่พีพีด้วย

พ่อนำแผ่นวีซีดีที่พี่ปลาดาวเต้นเพลงส้มตำ ในงานกีฬาสี ไปเปิดแสดงให้ชมกันทั้งครอบครัว

วันนี้ดูเหมือน 'ปู่' จะเป็นศูนย์กลาง เพราะว่าปู่เป็นพ่อของพ่อ แต่เด็กๆ อย่างพวกเรา ก็เป็นสีสันได้เสมอทุกงาน เช่นเคย

ปู่ คือพ่อของพ่อ

วันพ่อ พ่อ(ของพ่อ) เลยแสดงฝีมือผัดผักให้ลูกๆ หลานๆ ทานกันค่ะ

ตอนบ่าย ขอหลับเอาแรงหน่อยค่ะ เล่นมากเหนื๊อยเหนื่อย

พอค่ำๆ หลังจากอาบน้ำ ก็พากันมาจุดเทียนชัยถวายพระพร (กะเค้าเหมือนกัน)

"วันพ่อปีนี้ ลูกคิดขอให้พ่อทุกๆ คนมีความสุขมากๆ โดยเฉพาะกับลูกๆ และครอบครัว"

เที่ยวงานแต่งงาน

เมื่อคืนนี้ ลูกคิดไปเที่ยวงานแต่งงานของเพื่อนที่ทำงานพ่อ ที่โรงแรม Prince Palace โบ๊เบ๊ทาวเวอร์ มาค่ะ พวกเราออกจากบ้านตั้งแต่ 4 โมงเย็น นั่งรถเมล์ไปกัน 3 ต่อ ก็ถึง ระหว่างทางมีแวะทานก๋วยเตี๋ยวแถวเทเวศร์ กับแวะเข้า 7-eleven ด้วย (เติมพลัง)

ตอนแรกตั้งใจว่า ถ้างานเลิกเร็วจะแวะไปเดินดูไฟ ถ่ายรูปแถวถนนราชดำเนินนอกกัน เอาเข้าจริงกว่าจะออกจากงานแต่งก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว พ่อกับแม่เลยตัดสินใจว่ามาดูไฟกันวันหน้าดีกว่า เพราะมันดึกแล้ว ลูกคิดเองก็ไม่ค่อยสบาย (ยังไม่หายจากหวัด) -- แต่ขากลับได้ติดรถลุงบัญชา(หัวหน้าพ่อ) ผ่านไปทางสวนอัมพรเห็นไฟสวยๆ ด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ

ในงานแต่งงาน ช่วงที่เจ้าสาวจะหันหลังโยนช่อดอกไม้ ลูกคิดไปยืนอยู่ข้างเวทีคนแรกเลย แต่ทำไมอาหลิน(เจ้าสาว) เค้าไม่โยนให้ลูกคิดก็ไม่รู้ (งอนแล้วนะ)

แม่บอกว่าพรีเซนเทชั่นน่ารักจัง รวมทั้งเจ้าสาวด้วยสวยมากๆ คงรวมถึงอาหารบนโต๊ะ VIP ที่พวกเราโดนต้อนให้ไปนั่ง กับผู้หลักผู้ใหญ่จากที่ทำงานของพ่อด้วยมั้งคะ -- เห็นแม่ทานกุ้งทอดกระเทียมไปหลายตัว บวกกับปลาราดพริกสุดแซ่บ (ทั้งสองเมนู ปกติแม่ไปที่ไหน จะไม่เคยเห็นทานได้เลย)

ส่วนลูกคิดชอบมากที่สุด ก็ช่อดอกไม้สวยๆ (ไว้งานต่อไปจะแย่งให้ได้) และก็เค้กแต่งงานของโปรด ลูกคิดทานไปเยอะเลย แต่เสียดายที่ไม่ได้เป่าเทียน