ปอดบวม..ร่วมสมัย

เมื่อเช้าวานนี้ ย่าโทรมาคุยกับแม่ ส่งข่าวเรื่องพี่ปลาดาวไม่สบายมาก นอนโรงพยาบาลเกษมราษฎร์มาคืนหนึ่งแล้ว ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน เป็นหวัด ไอหนัก มีเสมหะมาก (เหมือนลูกคิดเลย ลูกคิดก็ยังไม่ได้ไปหาหมอ) จนเสมหะลงปอด ลงกระเพาะ ทำให้กินอะไรไม่ได้ เป็นไข้สูงด้วย แม่เลยกลัวๆ ลูกคิดอยู่เหมือนกัน เกรงว่าจะเป็นหนัก วันนี้แม่เลยชวนพ่อ (ซึ่งก็ไอ และบ่นแสบคอมา 2 วันแล้ว) ไปหาหมอที่นนทเวชกันดีกว่า แหม! เพิ่งจะคุยโวได้ไม่นานว่าลูกคิดแข็งแรงกว่าพี่เมฆพี่ดาว

พอมาถึงคลินิคกุมารเวช ภาพที่เห็นก็เหมือนอาทิตย์ก่อนที่ลูกคิดมารับวัคซีน คือ คนไข้เด็กเยอะมาก ที่นั่งรอคิวคุณหมอเต็มหมดเลย พี่บางคนนอนซม ทอดตัวยาวไปกับเก้าอี้ น่าสงสารมาก เห็นบอกว่าห้องพักคนไข้เต็มหมดทุกหวอด ทั้งโรงพยาบาล (โอ้! แม่จ้าว อะไรกันนี่) ส่วนลูกคิดมาถึง 11.06 น. แต่กว่าจะได้เข้าพบคุณหมอ ปาเข้าไปบ่ายโมงเศษโน่นแน่ะค่ะ

พอคุณหมอวนิดาได้ฟังปอดลูกคิดก็หัวเราะ บอกว่าเป็นเหมือนกันหมด ไอ้ที่มานั่งรอกันตั้งแต่เช้านั่นแหละ เสมหะลงปอด ต้องไปเอ็กซเรย์ เสร็จแล้วกลับมาพ่นยา จากนั้นให้หมอฟังอีกที ก่อนกลับก็ฉีดยาแก้อักเสบ 1 เข็ม แล้วพรุ่งนี้มาดูอาการอีกครั้ง เพราะถึงแม้ว่าอยากจะให้นอนพัก ก็ไม่มีห้องแล้วจ้า (ดีจัง ไม่ต้องนอนโรงพยาบาล) คุณหมอวนิดาเรียกอาการของลูกคิดว่า ปอดบวม เด็กๆ เป็นกันทั้งบ้านทั้งเมือง ใครเป็นก็ร่วมสมัยนะ (เธอก็ด้วยนะลูกคิด)

สำหรับลูกคิด การพ่นยา สอบอมอ ค่ะ พอก่อนขึ้นเขียงฉีดยา พ่อก็นัดแนะกับลูกคิดอีก บอกว่า เด็กเก่งต้องร้องแค่ 'แงะ' เดียว เหมือนเดิมนะลูก ถ้าทำได้พี่ๆ พยาบาลเค้าจะชม และยกนิ้วโป้งให้ แถมด้วยวิตามินซี 3 ซอง แต่คราวนี้ผิดคาดค่ะ ก็พี่พยาบาลเล่นชูเข็มฉีดยา ทำท่าดีดๆ เข็มต่อหน้าลูกคิด ให้เห็นเต็มๆ สองตา ลูกคิดก็ 'แง' ตั้งแต่ตอนนั้น ยันฉีดเสร็จ ร้องลั่นคลินิคเลยค่ะ ไม่ก่งไม่เก่งแล้วล่ะ ก็กลัวนี่หน่า

พ่อบอกว่า ไม่สบายคราวนี้ นอกจากจะปอดบวมแล้ว ลูกคิดยัง ปอดแหก อีกด้วย

ปล. เบ็ดเสร็จวานนี้ หมดค่ารักษา ทั้งของพ่อและของลูกคิดไป 3 พันกว่าบาท แล้วก็ยังไม่จบนะคะ วันนี้มีอีกค่ะ

ภาพประกอบ: http://www.rpgamer.com