ลูกคิดชอบให้พ่อเปิดเพลง "รักเธอ" ของพี่โต๋ เพลง "พรหมลิขิต" ของบิ๊กแอส และก็เพลง "ทำอะไรสักอย่าง" ของพี่ป้าง แล้วก็เพลงอื่นๆ อีกเยอะแยะ เพราะๆ ทั้งนั้นเลย ลูกคิดร้องได้ด้วยนะคะ
เอ๊ะ! วันนี้แม่ถืออะไรมาใส่เครื่องฟังเพลงของแม่นะ ไม่ใช่แผ่นซีดีธรรมะที่แม่เคยเปิดฟังเลยอ่ะค่ะ เห็นแม่กดปุ่มฝาก็เปิดออกมา แล้วใส่เจ้านี่เข้าไป ปิด แม่กดอีกปุ่มมันก็มีเสียงเพลงด้วยแฮะ ไม่เห็นเหมือนที่พ่อเปิดจากคอมพิวเตอร์เลยค่ะ แปลกจังตอนบ่าย แม่ออกไปทำงานหน้าบ้าน ลูกคิดลองไปหยิบเจ้าตลับเทป(แม่เรียกอย่างนี้) มาดู มันมีเส้นๆ อะไรน่ะ ดึงออกมาได้เรื่อยๆ เลยอ่ะค่ะ ลูกคิดดึงเท่าไหร่ก็ออกมาไม่หมดซักที ไม่เอาแล้ว ทิ้งไว้อย่างนี้ดีกว่า ไว้ค่อยให้แม่มาดึงต่อเอาเอง เป็นยังไงต่อรู้มั้ยค่ะ พอแม่เข้ามาเห็นผลงานเท่านั้นแหละ ลูกคิดโดนตีซะร้องไห้เลยค่ะ แม่ให้เหตุผลที่ทำโทษว่า เพราะลูกคิดทำเทปคาสเส็ทพัง ทำไมอย่างนั้นล่ะคะ ก็แค่สงสัยเลยดึงออกมาดูเท่านั้นเองค่ะแม่
ตกค่ำแม่ฟ้องพ่อ ให้ทำโทษโดยตีมือลูกคิดอีกสองครั้ง เหตุผลเดียวกันกับแม่ คือ ทำของดีให้กลายเป็นของเสีย พ่อยังบ่นอีกว่า เทปคาสเส็ทถ้าถึงมือเด็กเมื่อไหร่ จะต้องเป็นอย่างนี้ซะทุกคน
"เฮ้อ! แล้วลูกคิดผิดตรงไหนคะเนี่ย"
No comments:
Post a Comment