เวลาที่ลูกคิดมีโอกสาสได้เจอน้องๆ ลูกเพื่อนแม่ เช่น น้องพั้นช์ลูกน้าเล็ก กลับมาแม่มักจะถามว่า "ลูกคิดอยากมีน้องมั้ยคะ" "ลูกคิดอยากมีน้องค่ะ"
จะได้เป็นเพื่อนเล่นกัน ช่วงที่บางวัน แม่ทำงานบ้านเยอะๆ ยุ่งกับต้นไม้หน้าบ้านมากๆ ลูกคิดมักจะถูกทิ้งให้เล่น หรือดูการ์ตูนอยู่ในบ้านคนเดียว ก็จะซนตามประสา รื้อของกระจาย จนโดนแม่ดุบ่อยๆ ถ้ามีน้องเป็นเพื่อนเล่น ลูกคิดจะไม่รื้อ ไม่ซนแล้วค่ะ (ถ้าแม่กลับเข้ามาแล้วเจอข้าวของเกลื่อนบ้าน ลูกคิดก็จะบอกว่าน้องเป็นคนรื้อออกมา ..)
อาทิตย์ก่อนกลับจากบ้านยาย หัวค่ำแม่บอกพ่อว่า ตอนอยู่บ้านยาย ลูกคิดแอบขอยายต๋อย กินลูกอมบ้างล่ะ ขนมกรอบๆ บ้างล่ะ รวมทั้งน้ำอัดลมด้วย ทำให้พ่อรู้สึกหงุดหงิด เพราะลูกคิดเคยสัญญาแล้วว่าจะไม่กิน คืนนั้นเองระหว่างนั่งกินข้าว พ่อแกล้งพูดลอยๆ ขึ้นมาว่าพ่อ: ลูกพ่อต้องไม่กินลูกอม เชื่อฟังพ่อแม่ ถ้าลูกพ่อกินลูกอม ไม่เชื่อฟัง พ่อจะมีลูกใหม่ดีกว่า
ลูกคิด: แง! ลูกคิดร้องไห้จ้าเลยค่ะ ไม่เอานะลูกคิดไม่ให้พ่อมีลูกใหม่นะ ไม่เอาค่ะ ฮือๆๆ
พ่อ: ถ้าอย่างนั้นลูกคิด ต้องไม่กินลูกอมสิครับ ห้ามแอบไปกินที่บ้านยายด้วยรู้มั้ยครับ
ลูกคิด: พ่อจ๋า ลูกคิดขอโทษ ลูกคิดไม่กินลูกอมแล้วค่ะ ฮือๆๆ
สรุปว่า ลูกคิดอยากมีน้อง แต่ไม่อยากให้พ่อกับแม่มีลูกอีก มีลูกคิดคนเดียวพอแล้วค่ะ
ปล. ถ้ามีน้องจริงๆ พ่อกับแม่ต้องหาที่ปลูกต้นทุนให้มากขึ้นกว่านี้อีกแน่เลยค่ะ
No comments:
Post a Comment